Saturday, February 28, 2015

భారతంలో భద్రత

భారతంలో భద్రత 

భావరాజు పద్మిని – 28/2/14 

ఊర్మిళ కి మంచం వాసన చూస్తే నిద్దరోస్తుంది... నిద్దర్లో నడకొస్తుంది...
అలా నడుస్తూ, నడుస్తూ ఎక్కడికీ వెళ్ళిపోతుందో తెలీక కట్టుదిట్టమైన కాపలా కాస్తుంటారు, ఇంట్లో వాళ్ళు. ఎప్పుడైనా నిద్దర్లో లేచి నడుస్తోంది అన్న అనుమానం వస్తే, అంతా కలిసి థ్రెడ్ మిల్ ఎక్కించేస్తారు... ఇక ఆవిడ ఓపిక అయిపోయే దాకా నడిచీ, నడిచీ... అదన్నమాట !
ఒకసారి ఊర్మిళ కొడుకూ, కూతురూ సెలవలకు అత్తయ్య ఊరికి వెళ్ళారు. ఆమెను భద్రంగా చూసుకోమని, తండ్రి అవతారానికి అప్పజెప్పి ! అవతారం ఆ రోజు త్వరగా వస్తానని, హోటల్ లో భోజనం చేసి, సెకండ్ షో సినిమాకు వెళ్దాము, ముస్తాబై సిద్ధంగా ఉండమనీ భార్యకు చెప్పాడు. అయితే, అనుకోకుండా వచ్చిన ఒక మంత్రి గారి పని వలన అతని బాస్ , అతన్ని ఆ రాత్రికి ఆఫీస్ లోనే ఉండిపోయి, ఉదయాన్నే మంత్రిగారికి ఆ ఫైల్ ఇచ్చి, ఇంటికి వెళ్ళమన్నాడు. ఈ సంగతి ఆలస్యంగా ఫోన్ చేసి చెప్పినందుకు, ఊర్మిళ మండి పడింది. ఎన్నాళ్ళ తర్వాతో కట్టుకున్న తెల్లచీర, మల్లెపూల మేకప్ వృధా అయ్యిందన్న కోపంతో, జడవిప్పి, పూలు తీసి పారేసి, మంచం వద్దకు వెళ్లి, గట్టిగా వాసన చూసింది. అంతే... ఆమె నిద్రలోకి జారుకుంది. లేచి, రోడ్డు మీద నడవడం మొదలుపెట్టింది... నడుస్తూ ఏదో కలగంటూ, ఏదో మాట్లాడుతోంది.  అప్పుడు సమయం రాత్రి 11 కావస్తోంది.
పిరికి పున్నయ్య అటుగా నడిచి వస్తున్నాడు. అసలే అతనిది పీల గుండె. కల్లో ఆలస్యంగా వచ్చిన మొగుడిని, ఎడాపెడా వాయించేందుకు గుమ్మంలో సిద్ధంగా ఉన్న ఊర్మిళ “వచ్చావా ! ఆగరా !” అని అరిచింది బిగ్గరగా ! పున్నయ్య హడిలిపోయాడు. తెల్లచీర, విరబోసుకున్న జుట్టు, గొంతులో కోపం... డౌట్ లేదు, ఏ దెయ్యమో అయ్యుంటుంది... అనుకుని, ఇప్పుడు దెయ్యాన్ని ప్రసన్నం చేసుకోవడమే తన తక్షణ కర్తవ్యం అని భావించాడు. ముందుగా... ‘ దెయ్యం గారు, దెయ్యం గారు...’ అంటూ ఊర్మిళ చుట్టూ తిరిగాడు. ఇప్పుడు దెయ్యాన్ని స్తుతించాలి. కాని, ఎలా దెయ్యం స్తోత్రాలు తనకు రావే ! చిన్నప్పుడు చదివిన ఆవు వ్యాసం గుర్తుకు వచ్చింది.
“దెయ్యము. దెయ్యములు చాలా మంచివి. క్రూర జీవులు. దెయ్యమునకు రెండు కాళ్ళు ఉండును. అవి వెనుకకు తిరిగి ఉండును. “ అంటూ ఆమె కాళ్ళ కేసి, చూడసాగాడు. ఆసరికే కల్లో కోపంగా ఉన్న ఊర్మిళ పున్నయ్యను లాగిపెట్టి, తన్నింది. యెగిరి అవతల పడ్డాడు. మళ్ళీ నడక కొనసాగించింది ...


ఎవరినో హత్యచేసి, పారిపోతున్న ఒక దొంగ, కత్తితో సహా అటు పరిగెత్తుకు వచ్చాడు. అప్పటికి ఊర్మిళ కల్లో భర్త కాలర్ పట్టుకు గుంజుతోంది. వెంటనే దొరికిన దొంగ కాలర్ పట్టుకుని, ‘చెప్పరా, నిజం చెప్పు, ఇంతసేపూ ఎక్కడున్నావ్ ?’ అంది.
‘హమ్మో, ఇదేదో కదలి వచ్చిన కాష్మోరా లా ఉంది. అయినా, ఇప్పుడే కదా చంపాను, ఇంత త్వరగా దెయ్యమై వెంట పడుతుందా?’ అని ఆలోచనలో పడ్డ దొంగ, పోలీసు ఈల వినబడడంతో, పట్టు విడిపించుకుని,  ఆ కత్తిని ఆవిడ చేతిలో పెట్టి, పారిపోయాడు.
రాత్రి నాటకం ఆలస్యం అవడంతో, తీరిగ్గా వెళ్తున్న నాటకాల బాచ్ లోని ఇద్దరు, వెంట కుక్కలు తరమడంతో, అటుగా పరిగెత్తుకు వచ్చారు. అప్పటికి ఊర్మిళ కల్లో, సీన్ మారి ఖజానా వెతుకుతోంది. తనతో పాటు పోటీకి వచ్చిన వేరొకర్ని, నిలువరించి కత్తితో బెదిరిస్తోంది...
‘ఆగక్కడ !’ గట్టిగా అరిచింది ఊర్మిళ. వారిద్దరూ, తమలో తాము ఇలా మాట్లాడుకోసాగారు....
‘ఒరేయ్... వెనక కుక్కలు... ముందు కొరివి దెయ్యం, దానికి తోడు చేతిలో కత్తి ! కుక్కకైనా కనికరం ఉంటుందేమో కాని, కొరివి దెయ్యానికి కోపం వస్తే, కొరుక్కు తినేస్తుంది ! ఇది చెప్పినట్టు చేద్దాం,’ అనుకుని, భక్తిగా దణ్ణం పెడుతూ అక్కడే నిల్చున్నారు. కల్లో పోటీకి వచ్చిన వారి దగ్గరనుంచి, నిధిని లాక్కుంటోంది ఆమె...
‘ఇది నాది, నాకు ఇవ్వండి...’ దబాయించింది ఊర్మిళ ! ‘ ఒరేయ్... ఏదో ఇమ్మంటోంది రా ! బహుసా, మనం పెట్టుకున్న అట్ట నగల్నే కావచ్చు. బ్రతికుంటే బర్గర్ తినచ్చు. ఇచ్చేద్దాం, కుక్కల బాధ కూడా తప్పుతుంది. ‘ అనుకుని, కిరీటంతో సహా నగలన్నీ ఆమెకు ఇచ్చి పారిపోయారు.
ఆమెకు అది దొరకగానే, భోషాణం తెరిచి, ఆత్రంగా నగలు మెళ్ళో వేసుకుంటోంది... అలా కలలు కంటూ , నాటకాల వాళ్ళ నగలు అన్నీ ఆమె అలంకరించేసుకుంది.
మళ్ళీ లేచి నడవసాగింది. అది ఒక పెద్ద పదవిలో ఉన్న మంత్రిగారి ఇల్లు. గేటు వద్ద ఉన్నవాడు గుర్రు పెట్టి, నిద్దరోతున్నాడు. ద్వారం వద్ద ఉన్న ఎలక్ట్రానిక్ స్కాన్ మెషీన్, భారతంలోని అన్ని ప్రధాన కేంద్రాలలో లాగే... “పని చెయ్యట్లేదు” !ఒక అడుగు ముందుకు వెళ్ళాకా ఉన్న నల్ల పిల్లుల భద్రతా దళం అతను... గన్ పట్టుకు, గర్ల్ ఫ్రెండ్ తో సెల్లు లో సొల్లు కొడుతున్నాడు. ఊర్మిళ అతని ప్రక్కనుంచి, మంత్రిగారి వీధి గుమ్మం దగ్గరికి వెళ్ళింది. అక్కడున్న సుందోపసుందులు... పూర్తి ఆభరణాలతో అర్ధరాత్రి వస్తున్న ఊర్మిళ ను చూసి...
‘ ఒరేయ్ అమ్మోరు తల్లిరా ! రాత్రి పూట ఇలా మఫ్టి లో వస్తూ ఉంటుంది, ఆ పెద్ద బొట్టు, మోహంలో కళ చూడు...ఆపావో, మింగేస్తుంది. ఎవడికైనా ప్రాణాలు తీపిరా ! తలుపు తీసి, లోపలికి పంపేద్దాం, తెల్లరట్టకి మాయం అయిపోతుంది,’ అనుకుని, ఆమెను లోపలికి వదిలేసారు. ఊర్మిళ తిన్నగా మంత్రిగారి పూజ గదిలోకి వెళ్లి, నిద్దరోయింది...
ఊర్మిళ తెల్లారి లేచి కళ్ళు నులుముకుని చూసేసరికి, ఆమె ఎదురుగా అనేకమంది మూగి, పొంగళ్ళు పెట్టి, హారతులు ఇస్తున్నారు. కొందరు పూలు, పసుపు, కుంకుమ చల్లి, పూజ చేస్తున్నారు. బెంబేలెత్తి పోయి ఆమె లేచి నిలబడింది. ఆమెకు ఏం జరుగుతోందో, ఎక్కడుందో అంతు బట్టట్లేదు. తనకు నిద్దర్లో నడిచే అలవాటు ఉందని ఎలా చెప్తుంది ? ఆమెకు ఏడుపు వస్తోంది...
ఇంతలో ఫైల్ పట్టుకుని, అక్కడకు వచ్చిన ఆమె భర్త అవతారం, ‘నువ్వెంటే, ఇక్కడున్నావ్ ?’ అన్నాడు. అంతే ! ఒక్క ఉదుటన ముందుకు దూకి, భర్తను వాటేసుకుంది ఊర్మిళ. ఆమెను ఓదార్చి, ఆమెకున్న అలవాటు గురించి, అందరికీ చెప్పాడు అవతారం. అంతా తేరుకున్నాకా, మంత్రిగారికి గొప్ప అనుమానం వచ్చింది...
“ఇంత మంది భద్రతా దళాల్ని దాటుకుని, ఈమె లోనికి ఎలా వచ్చింది ?”
“అదేగా మరి.. భారతంలో భద్రత !” అని అవతారం అనడంతో... అంతా నవ్వేసారు.



Wednesday, February 18, 2015

కోతిని చూసి నేర్చుకుందామా ?

కోతిని చూసి నేర్చుకుందామా ?
--------------------------------------
భావరాజు పద్మిని - 19/2/15 

ఏవిటో... ఇప్పుడు సినిమాల్లో , బయటా జనాలకి 'ఆటిట్యూడ్' అనేది ఉండడం విధాయకం. ఈ పదానికి తెలుగులో వైఖరి/తీరు అని అర్ధం. 'నా చుట్టూ వైఫై' లా ఇగో చుట్టుముట్టి ఉంటుంది...' ఇంకో తాజా డైలాగ్. దాని వల్ల ఉపయోగం ఏవిటో, నాకేం అర్ధం కాలేదు. ఇంకొకళ్ళకి ఉచితంగా నెట్ సౌకర్యం ఇగో వల్ల దొరకదుగా ! 'నేనెంత ఎదవనో నాకే తెలీదు...' అనడం కూడా ఆ హీరో తీరే... దొరికిన వాళ్ళని దొరికినట్టు లెంపకాయలు కొట్టడం వెయ్యి కోట్ల ఆస్తి ఉన్న హీరో వైఖరి అని చూపించారు ఈ మధ్య మరొక సినిమాలో.... వాళ్ళ హీరో కనుక, వాళ్ళు చెప్పిన తీరుగా ఉండాల్సిందే లెండి. కాని ఎక్కువ మంది యువత హీరోలను అనుకరిస్తారు.... ఈ విధంగా ఆయా వైఖరులు సమాజం మీద ప్రభావం చూపుతాయి. అదే వచ్చిన చిక్కు. ఈ వైఖరి కేవలం హీరోలకు, మనుషులకే ఉంటుందా.... జంతువులకు కూడా పెట్టేస్తే పోలా...

జంతువుల మధ్య కూడా కుల, మత , ప్రాంత భేదాలు సృష్టిస్తే... మనుషులకు వేరే మంత్రిత్వం జంతువులకు వేరే... డివైడ్ అండ్ రూల్.... బోలెడు పదవులు... ఆహా, అన్న ఆలోచన ఒక నాయకుడికి వచ్చిందండి. ఇక విభేదాలు సృష్టించేందుకు శరవేగంగా ఒక సినిమా తీసేందుకు సిద్ధం అయ్యాడు. మనిషి కోతి నుంచీ పుట్టాడు కనుక తన సినిమాకు ఒక శిక్షణ పొందిన కోతిని హీరోగా ఎంచుకున్నాడు. దానికి రాయటం కూడా వచ్చు !

హీరో కోతి ఇగో, ఆటిట్యూడ్, లెక్క చెయ్యనితనం, దూసుకుపోవడం ఇత్యాది పదహారు దుర్లక్షణాలన్నీ ఉన్నవాడు. వేషభాషలు చూసి, మర్యాద ఇచ్చే డబ్బుజబ్బు బాగా చేసినవాడు. హీరో బూటుకాలు చూపిస్తారు ముందు. అది కాలు గిరాగిరా తిప్పాకా, వెలిసి చిరుగులు పడ్డ అతుకుల బొంతలా ఉన్న దాని జీన్స్ చూపుతారు. తర్వాత సూట్, కోటు... టోపీ. కోతి చూయింగ్ గం నములుతూ రఫ్ గా చూస్తూ ఉంటుంది. ఆ హీరో కోతిని చూసి, అక్కడికక్కడే అరడజను ఆడ కోతులు అర్జెంట్ గా ప్రేమించేస్తాయి. 'నా మనసు కోతిరా హీరో...' అని వెంటపడి పాటలు పాడేస్తాయ్. తర్వాత ఆ డబ్బున్న కోతి దగ్గర పనిచేసే, ఓ డజను కోతులు నడుముకు తువ్వాళ్ళు కట్టుకుని, నిలబడతాయ్. డబ్బున్న కోతి, డబ్బులేని కోతిని ఎడాపెడా లెంపకాయలు కొడుతుంది. 'రాజుకోతి' తలచుకుంటే దెబ్బలకు కొదవా అని...' మిగిలిన కోతులన్నీ కొట్టించుకు ఏడుస్తుంటే, అప్పుడు ఈ కోతికి కరుణ కలిగి, ఓ నోట్ల కట్ట విసిరి పారేస్తుంది. ఇదీ కాన్సెప్ట్.



అంతా బానే షూట్ చేస్తున్నారు. ఓహో, ఈ దెబ్బతో కోతుల మధ్య విభేదాలు కల్పించడం ఖాయం అని మురిసిపోతున్నారు. ఇంతలో ఎక్కడినుంచి తెచ్చుకుందో, ఒక నౌకరు కోతి చేతిలో అరటిపండు చూసింది డబ్బున్న కోతి. వెంటనే, చెంగున దాని దగ్గరకు ఎగిరింది. రెండూ అరటిపండు పంచుకు తినబోతూ ఉండగా, డైరెక్టర్ 'కట్' అన్నారు. కోతిని రాయితో కొట్టబోయారు. వెంటనే కోతులన్నీ తిరగబడి, ఆ డైరెక్టర్ మీద దాడి చేసాయి. అన్నింటిని ఒకేసారి అదుపు చెయ్యడం వాళ్ళ టీం కు వీలు కాలేదు. చివరికి  హీరో కోతి, డైరెక్టర్ వీపు మీద పెన్నుతో ఇలా రాసి వెళ్ళిపోయింది...
' నువ్ తేడాలు చూపిస్తే, ఏమారిపోయి, కొట్టుకు చావడానికి మేము ఏమైనా మనుషులం అనుకున్నావా ? ఉన్నది పంచుకు తింటాం... మాలో విభేదాలు కల్పించడం నీ ముత్తాతల తాతల( మన ముత్తాతల తాతలు కోతులు - అన్నారు కదండీ ముళ్ళపూడి వారు) తరం కూడా కాదు !'

Thursday, February 12, 2015

న్యూ ఇయర్ పండుగ

హితులారా! రాత్రి ఒక స్వప్నమును కాంచితిని... అకాలమున నిద్రించిన ఇట్టి కలలే వచ్చును. 

స్వప్నమున వ్యాసరచన పోటీ నిర్వహించుచున్నారు. అందు కేవలము నాతొ కలిపి, కేవలం ఐదుగురు మాత్రమే పాల్గొనుచున్నారు. అంశం యేమన 'న్యూ ఇయర్' పండుగను గురించి వ్రాయుట.సాధారణముగా పండుగ అనిన వ్యాసము వ్రాయుట ఎట్లని యోచించితిని. పండుగ రోజు ఉదయాన్నే మేల్కొని, తలంటు స్నానము చేసి, కొత్త బట్టలు కట్టుదురు... మరి న్యూ ఇయర్ అట్లు కాదే... ఏమి చేయవలె... ఆ, చుట్టూ నలుగురు కలరు కదా... కాపీ కొట్టిన పోవునేమో!

నెమ్మదిగా ముందు చూచితిని. అప్రాచ్యుడు! తెలుగు వ్యాసము ఆంగ్లమున వ్రాయుచున్నాడు. ఇట్టి వారి వలన నా వంటి పరాన్న భుక్కులు బాధింపబడుచున్నారు. సరి, ఎడమ ప్రక్క చూచితిని. అతగాడు తన అభిమాన హీరో న్యూ ఇయర్ యెట్లు చేసుకొనునో వ్రాయుచున్నాడు. అతనికి 'హీరో ఇసం ' అనిన మక్కువ. కుడి ప్రక్కకు చూచితిని... అతను న్యూ ఇయర్ సంబరాలు పదకండు మంది, మూడు కర్రలు పెట్టుకు, బంతితో పరుగులు పెడుతూ చేసుకొందురు అని వ్రాయుచున్నాడు... అతనికి 'క్రికెట్ ఇసం' కలదు కాబోలు. వెనుక ఉన్న అమ్మణ్ణి ని చూచితిని... ఆమె ఇట్లు వ్రాయుచున్నది...' మాతా కాళి క సందేశ్... ఈ వాక్యములు చదివిన వారు తక్షణమే వెయ్యి కాపీ లు వ్రాసి పంచకపోయిన, అనేక కష్టముల పాలై పుటుక్కున చచ్చెదరు...' ఇక చదువుటకు నేను భీతి చెందితిని?

మరి ఏమి చేయుట? 'ఆ, వెలిగినది దీపం... నేత్రములు విశాలములు అయినవి...' , చిన్నప్పుడు ఆవు వ్యాసమును మాత్రమే చదివిన విద్యార్ధికి మేడ వ్యాసమును ఇచ్చిన ఏమి చేసెను? 'అదిగదిగో మేడ... మేడ పక్కన గోడ... గోడ పక్కన దూడ... దూడ మమ్మీ ని చూడ... ఆహా, అదిగో, ఆవు. అవుకు నాలుగు కాళ్ళు ఉండును...' అని వ్రాసెను కదా... అట్లే సేయుదును. ఇక న్యూ ఇయర్ వ్యాసము మొదలుపెట్టి, చక్కగా వ్రాసిన, నాలుగు స్తంభాలు పునాదులు లేనివి కనుక, గెలుపు నాదేనను ధైర్యము కలిగినది.

'న్యూ ఇయర్ పండుగ ముందు రోజున పిన్నలు, పెద్దలు, చక్కగా తలంటు స్నానము చేసి, కొత్త పొట్టి బట్టలు కట్టుదురు. కురులు విరబోసుకుందురు. మెళ్ళో కోయ పూసలు వేసుకుందురు. కోసుకు మింగుటకు కేకును, త్రాగుటకు తగిన పానీయములను తెచ్చుకుందురు. ఇక వింత వాద్యముల భీభత్స కలయికతో కూడిన పాటలను పెట్టుకుని, కాస్త కిక్కును, ఊపును అరువు తెచ్చుకుని, పూనకము వచ్చినట్లు ఊగుతూ, ఆవేశము చల్లారు వరకు చిందాడుదురు. అది చూచిన మిగతా వారు, నిప్పులు తొక్కే కోతులను పక్క తాళము వేయు వారివలె చప్పట్లు కొట్టి ప్రోత్సహించెదరు. పానీయముల మత్తు నెత్తికెక్కిన కుర్ర కారు బైక్ లు ఎక్కి, కారుకూతలు కూస్తూ, వేగముగా పయనించి, కాళ్ళు, కీళ్ళు విరగ్గోట్టుకుందురు. ఇందు వలన ఆసుపత్రులకు లాభం.  కుల, మత, లింగ భేదాలు లేకుండా చేసుకోను ఈ పండుగ మిక్కిలి ప్రసిద్ధమైనది. ఇందువలన స్త్రీపురుష సమానత్వమును, హద్దుల గీతలు దాటి హై  జoపు చేసి, హడావిడి చేయు అవకాశము కలుగును. కావున ఈ పండుగ చేసుకుని, క్యాలెండరు దేవుని కృపకు పాత్రులు కాగలరు...'

ఓహో, ఇక గెలుపు నాదే అనుకుని, హాయిగా శయనించితిని ..మిత్రులారా! బహుమతి నాదే కదా... 

గొబ్బెమ్మ హంట్

' లిసేన్,దోస్ హూ ఆర్ ఇన్ డాన్స్ గెట్ వన్ గొబ్బెమ్మ టుమారో,' అని టీచర్ చెప్పింది అమ్మా. ఇంతకీ గొబ్బెమ్మ అంటే, ఏమిటంటావ్ ?

'ఆవు పేడతో చేస్తారమ్మా, పోయిన ఏడాది అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు మీరు చుట్టూ తిరుగుతూ పాటలు పాడారు...'

'ఓ, ఆ గ్రీన్ బాల్స్, ఇంతకీ పేడ అంటే ఆవు ఇదా...?' రెండు వేళ్ళు చూపెట్టింది...

'అవునమ్మా, ఆవు నుంచీ వచ్చే ప్రతీదీ పవిత్రమైనదే! బెంగుళూరు లో మన కిందింటి ఆంటీ రోజూ లేవగానే, వాళ్ళ పిల్లల ముక్కు మూసి, గోమూత్రం పోసేది, గుర్తుందా?'

'అయితే కొంపతీసి, ఈ గొబ్బెమ్మలు తినాలా ఏమిటి ?'

నవ్వొచ్చింది నాకు, 'అక్కర్లేదు. పూజకే!' అన్నాను. అది వెంటనే ఫోన్లు చేసి, దాని నేస్తాలతో 'డో యు నో వాట్ ఇస్ గొబ్బెమ్మ...' అంటూ ముచ్చట్లు పెట్టింది. ఇప్పటికి ఇప్పుడు గొబ్బెమ్మలు ఎలా తేవాలా అని నేను ఆలోచించాను. వెంటనే నా ఊహలలోంచి రామారావు గారు బైటికి దూకి,

'ఏమంటివి, ఏమంటివి ? గొబ్బెమ్మలు కావలయునా ? ఈ మహానగరమున ఆవులు ఎచట దొరకవలె ? దొరికినవి పో, వాటి కడకు యెట్లు పోవలె ? పోతివి పో, అవి అదే సమయమున పేడ ఏల వెయ్యవలె ? వేసినవి పో, నీ వలె పేడకై చూచెడి వారి క్యూ అచట ఉండక ఎందుకు ఉండవలె ? ఉంటిరి పో ,పేడ నీకే ఏల ఇయ్యవలె , అది నీవు యెట్లు తేవలె ...' ఇలా పో, పో అంటూ ప్రశ్నల శరాలు సంధించసాగారు. 

'అమ్మా, గొబ్బెమ్మకు పో, ఇంకా పోలేదా?' అంటూ మేల్కొలిపింది నా చిన్న కూతురు. ఎదురింటావిడ ఈ మధ్య గొబ్బిళ్ళు పెట్టి, ఎవరూ తొక్కకుండా పీట వేసింది. హమ్మయ్య, ఆవిడనే అడుగుదాం, అనుకుని వెళ్ళాను. మాకు దగ్గరలోనే ఆవు ఉందిట. వాళ్ళ అమ్మాయిని ఇచ్చి పంపింది.




మనోవేగంతో నడిచే ఆ పిల్ల పక్కన నడిచినట్టు పరిగెట్టి, అక్కడకు వెళ్ళాను. నా బుర్రలో ఏదో గోశాల, పాకలు ఉన్నాయి. సదరు చోట ఎవరూ లేరు. ఇంతలో గెంతుకుంటూ వచ్చాడు ఐదేళ్ళ పిల్లాడు. 'పేడ గావాల్నా, రాండి,' అంటూ జేబులోంచి తాళం తీసి, తలుపు తెరిచాడు. నల్లావు, ఇవాళే ఈనిందట, పక్కన బుజ్జి దూడ. పెద్ద కాంపౌండ్. వెనుక చూద్దును కదా, ఒక్క క్షణం నాకు సౌండ్ లేదు. ఒక డజను సమాధులు. ' ఇదిగో, ఆవును తెచ్చి, ఇక్కడ కట్టారు ...' అన్నాను. ' ఆళ్ళు సచ్చి, చాలా కాలం ఐందిలే, అయినా, ఆవు పేడ లేదు, తీసి పెడతా, మళ్ళీ రా!' అన్నాడు. ఈసురో మని వెళ్తుంటే, పక్కనే తెల్లావు ఉందిట ఆంటీ... అంది నాతొ వచ్చిన పిల్ల. నేను దగ్గరికి వెళ్లి కాస్త పరిశోధించి, అది ఆవు కాదు ఎద్దు, అన్నాను. 'ఎద్దు పేడ పనికి రాదా ఆంటీ ?' అమాయకంగా అడిగింది ఆ పిల్ల. లేదమ్మా, అన్నాను నవ్వుకుంటూ. ఈ లోపల అటుగా వెళ్తున్న ఒకావిడ నన్ను ఎగా దిగా చూసి, 'అది ఎద్దు ఆవు, సరిగ్గా చూడు, ' అంది. నాకు సిగ్గేసిపోయింది. 'అలాగేనండి, ఈ సారి సిగ్గులేకుండా చూస్తాను,' అని చెప్పి, దగ్గరలో ఉన్న పిల్లల్ని, 'పేడ దానం దేహి ...' అన్నాను. వాళ్ళు పెద్ద పెట్టె లోంచి, కాస్త పేడ పొదుపుగా తీసి ఇచ్చారు.

అలా ఇంటికి వచ్చి, గొబ్బెమ్మలు చేసి, పసుపూ కుంకుమతో అలంకరించి, ఒక అట్ట పెట్టెలో కేకు ప్యాక్ చేసినట్టు అమర్చి పెట్టాను. ఇక్కడికి ఒక అంకం ముగిసింది. ఇక రేపు ఉదయం నా ఏడేళ్ళ కూతురికీ మాచింగ్ లు వెతికి, సవరంతో జడకుప్పెలు వేసి, పరికిణీ, అలంకారాలు చేసి పంపేసరికి ఉంటుందీ... స్వర్గానికి కేవలం ఒక మెట్టు క్రింది వరకూ వెళ్లి వచ్చేస్తాను. అయినా, ముద్దుగా ముస్తాబైన పిల్లని కళ్ళారా చూసుకుంటే, తల్లి పడ్డ కష్టం అంతా యెగిరిపోతుంది. కదూ... 

సాంబారు కవిత

 సాంబారు కవిత 
భావరాజు పద్మిని - 1/10/14 

వినుడు,
సాంబారు వలన పెక్కు సైడ్ ఎఫ్ఫెక్టులు కలవని 
నుడివిరి విజ్ఞులు పలు తెరగుల పరిశోధించి చూచి   
తెలియని మీకు చెప్పి తక్షణమే కనువిప్పు కల్గించెద 
వినుము భావరాణి మాట మేటి అనుభవాల ఊట 

అతిగా అభిమానించుట 
అతిగా ఆవేశపడుట 
అతిగా ఆవిర్లు కక్కుట 
అతిగా కాయము పెరుగుట 

మక్కువ ఎక్కువైన గుళ్ళు కట్టుట 
ఎక్కువ తక్కువైన కట్టినవి విరగ్గోట్టుట 
ఎక్కని శబ్దాలతో పాటలు కలిపి పాడుట 
తిక్కగ లుంగీ నోట కరచి నాట్యమాడుట 

అతిగా మాట్లాడుట ,అతిగా పోట్లాడుట 
అతిగా తిండి తినుట ,అతిగా తిరుగుట 
అతిగా హావభావాలు ప్రకటించి ఇకిలించుట 
అతి సర్వత్రా వర్జయేత్....
అహో, ఈ పెరుగుట విరుగుట కొరకు కాదే 

అయిననేమి ?
వంటికి మేలైన స్టాండర్డ్ కలర్ 
దేహానికి మాంచి సాలిడ్ పవర్ 
కావలెనన్న తినండి సాంబార్ 
బారుకెళ్లకనే పొందండి హాంగ్ ఓవర్ 

ఫలశృతి : ఈ సాంబారు కవితను రోజుకు మూడు పూటలా చదువుకున్న, మీరు ప్రతీ జన్మ సాంబారు రాష్ట్రం లోనే పొందెదరు. బక్కెట్లు బక్కెట్లు గా సాంబారు త్రాగెదరు. శుభం.











ఎగిరే చిత్రం

(వైజాగ్  బీచ్ రోడ్ లో చూసిన ఒక సరదా సన్నివేశం , కాస్త అల్లరితో కలిపి మీ కోసం - భావరాజు పద్మిని 15/1/14 )

ప్రయోగము : ఎగిరే చిత్రం 

ఉద్దేశము/లక్ష్యము : కడలి అలల మీద ఎగిరుతున్నట్టుగా ఫోటో తీయించుకోవడం. ఇందుకు ప్రేరణ సాగరసంగమం సినిమాలో కమలహాసన్ 'కొబ్బరి చెట్టు మీద ఎగురుతున్నట్టుగా ' భంగిమ పెట్టి ఫోటో తీయించుకునే సన్నివేశం.

కావలసిన పదార్ధాలు : కొంత మంది మనుషులు, అందులో ఫోటోలు తీసే ప్రజ్ఞాశాలి ఒకరు , ఒక కెమెరా, ఎగిరేందుకు సరిపడా ఆవేశం.

విధానము : నలుగురు మిత్రులు వరుసలో నిల్చోవాలి. ఒకరు ఇసుక మీద ఒడ్డున పడుకుని ఫోటో ఆంగిల్ సరి చేసుకోవాలి. ఇప్పుడు ఇతను 'రెడీ' అనగానే, మిగిలిన నలుగురు, చెంగున ఎగరాలి. ఆ ఎగరడం, ఫోటో తియ్యడం ఒకే సారి సంభవించాలి...

సంభవామి యుగే యుగే ...  ఆదిలోనే హంసపాదం ... ఎగరే హుషారులో ఒకడు కింద పడ్డాడు.

పునః ప్రారంభం... ఈ సారి ఎగిరే వీళ్ళను చూసి అల కు హుషారు ఎక్కువై ఫోటో తీసే అతని మోకాళ్ళ వరకూ వచ్చేసింది... నలుగురూ ఎగిరిన ఎగురుడు వల్ల నీళ్ళు వచ్చి ఇతని మొహాన పడ్డాయి... 

కాస్త వెనక్కి వెళ్లారు, ఈ సారి ప్లాన్ మార్చారు... నలుగురు ఎగిరే బదులు, ఇద్దరు ఇద్దరుగా ఎగరాలని నిర్ణయించారు... అటు నుంచీ ఒకరు, ఇటు నుంచీ ఒకరు, పాత సినిమా హీరో హీరోయిన్ లాగా పరిగెట్టుకు వచ్చి సరిగ్గా మధ్యలో ఎగరాలి. పాపం బానే ఎగురుతూ వచ్చారు, ఒకరికి ఒకరు గుద్దుకుని బొక్క బోర్లా పడ్డారు.



లాభం లేదు... అయినా ప్రయత్నం ఆగదు... ఈ సారి ఇద్దరు కూర్చున్నట్టు, ఇద్దరు ఎగురుతున్నట్టు తీయించుకోవాలి... ఇద్దరినీ కూర్చోబెట్టి, వెనుక ఎగిరేందుకు రంగం సిద్ధం చేసారు. అలా పరిగెట్టుకు రావడంలో కాళ్ళు కూర్చున్న వాళ్లకు తగిలి, ఫోటో తీసే అతని మీద పడిపోయాడు ఒకడు. ఉరిమి ఉరిమి మంగలం మీద పడ్డం అంటే, ఇదేనేమో. 

ఫలితం : అంతా, హాయిగా నవ్వేసుకుని, ఇక ఫోటోల ప్రయత్నం విరమించారు. నేస్తాల మీద చేతులు వేసుకుని సాగర తీరం వెంట వెళ్ళిపోయారు.

నీతి : ఎగిరే భంగిమలో(గ్రాఫిక్స్ లేకుండా) మంచి ఫోటో తీయించుకోవాలి కాలం, ఖర్మం కూడా కలిసిరావాలి. ఈ సారి మీ అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకోండి మరి. 

మునుగుటయే యెరుంగని...

మునుగుటయే యెరుంగని... 

'అమ్మా, ట్యాంక్ బండ్ లో స్విమ్మింగ్ చెయ్యచ్చా ?' నిన్న నెక్లెస్ రోడ్ లో వస్తుంటే అడిగింది నా చిన్న కూతురు.

'ఛి ఛి, ఆ నీళ్ళు మురికి నీళ్ళు. అందులో ఎవరూ దిగరు .'

'గేదె మన సరూర్ నగర్ చెరువులో ఈదుతుంది కదా, ఇందులో స్విమ్మింగ్ చెయ్యదా ?'

'చెయ్యదు. ఆ నీళ్ళలో విషం ఉంటుంది.'

'మరి కుక్క'

'ఆ నీళ్ళలో కుక్క కూడా మునగదే , సరేనా... ఇంక జంతువుల లిస్టు పెంచకు ...'

          ***********************************************************
'అమ్మా, ట్యాంక్ బండ్ లో ఐలాండ్ ఉంది... చూడు.'

'అది ఐలాండ్ కాదమ్మా, బుద్ధుడి కోసం కట్టారు..'

'అయితే బుద్ధుడిని అక్కడికి ఎలా తీసుకెళ్ళారు ?'

'బోటు లో తీసుకెళ్ళారు.'

'బోటు లో అంత పెద్ద బుద్ధుడిని తీసుకెళ్తే మునిగిపోలేదా ?'

'మునిగిపోయారమ్మా , ఒక సారి పెడుతుంటే జారిపోయి, బుద్ధుడు నీళ్ళలో మునిగిపోయాడు. అప్పుడు క్రేన్ తో తీసి, మళ్ళీ పెట్టారు.'

'మరి ఇందాక కుక్క కూడా మునగదు అన్నావ్, గణేశా కూడా ఇక్కడే మునుగుతారుగా, నేనూ స్విమ్మింగ్ చేస్తా...'

'  ???.... 

ఇప్పుడేమి చెప్పేది ? ఎనీ ఐడియాస్ ఫ్రెండ్స్...

// ఆడవాళ్ళకు మాత్రమే ! //

// ఆడవాళ్ళకు మాత్రమే ! //

 జల్సా జోగినాధం కు చాలా ఆత్రుతగా ఉంది. త్వరగా వెళ్ళాలి, టింకి అగర్వాల్ ను చూడాలి. 
'ఆహా ! ఏమైనా నీకు తిరుగులేదురా ! కవితలతో ఆడవాళ్ళను మెప్పించడంలో నీకు నువ్వే సాటి!' తన భుజం తానే తట్టుకుని మురిసిపోయాడు. 
యెంత ముద్దుగా మాట్లాడుతుంది టింకి... తనకు ఫేస్ బుక్ ద్వారా పరిచయం. ఆర్తి అగర్వాల్ ఫోటో పెట్టుకుని ఉంటుంది. తను కూడా అలాగే ఉంటుందేమో చూడాలి. అసలు ఈ ఫేస్ బుక్ పెట్టిన వాడి చుట్టూ పొర్లుదండాలు పెట్టాలి. 'మహాప్రభో! అడ్డమైన కబుర్లతో అమ్మాయిల్ని పడెయ్యడానికి ఏమి మార్గం చూపారు...' అంటూ పొగిడేయ్యాలి.
బైక్ ఎక్కి గాల్లో తేలుతూ వెళ్తున్నాడు జోగినాధం. ఒక్కసారి గతం గుర్తుకు వచ్చింది.
తనకు పెళ్లైంది, పెళ్ళాం పిల్లలు వేరే ఊర్లో ఉంటారు. తను ఉద్యోగం పేరుతో ఇక్కడ. కాలక్షేపం కాక, ఫేస్ బుక్ లో స్టేటస్ 'సింగల్' అని పెట్టుకు కబుర్లు మొదలెట్టాడు. చిన్నప్పుడు రాసిన చచ్చు కవితలు ఏరి, పోస్ట్ చేసాడు. యేవో కొన్ని లైక్ లు, కామెంట్ లు మూట గట్టుకున్నాడు. అలా రాస్తుండగానే తగిలాడు గోపి. చెప్పద్దూ, నిజంగా వాడిది గోడ మీది పిల్లి వాటమే !
'అన్నయ్యా ! ఎలాగూ యేవో కవితలు రాస్తున్నావ్. ఆ రాసేవి భగ్న ప్రేమ కవితలు, విరహ ప్రేమ కవితలు రాసావనుకో, నీ జీవితం నిత్య కళ్యాణం అవుతుంది. పాపం జాలిగుండె కల ఆడాళ్ళు, భగ్న ప్రేమ కవితలు, విరహ గీతాలు, నిరాశా వాదాలు చదివి, వీళ్ళకి ఎవరూ లేరనుకుని, సానుభూతితో చాటింగ్ మొదలెడతారు. ఇకతియ్యటి కబుర్లతో వాళ్ళను మెప్పించావే అనుకో, నీకు తిరుగుండదు. ఒకళ్ళతో మాట్లాడుతున్నట్టు, మరొకళ్ళకి తెలీదు. అలా హనీ, పింకీ, డాలీ, రీటా, అందరితో స్నేహం చేస్తూ పండగ చేసుకో!'
'రీటా సంగతి సరే గాని తమ్ముడూ, విషయం లీక్ అయితే బాటా చెప్పుతో కొడతారేమో !'
'అలాంటప్పుడు, నా అకౌంట్ హాక్ అయ్యిందనో, మరేదో చెప్పచ్చు. ఆడాళ్ళని నమ్మించడం, నీ ఫోటోలు, చాట్ నా వద్ద ఉన్నాయని బెదిరించడం చాలా సులువు. అయినా నేను ఏడాది బట్టి దొరకంది, కొత్తగా వచ్చిన నువ్వు దొరుకుతావా ? ధైర్యే సాహసే కాలక్షేపం!'
అలా మొదలైన జోగినాధం 'ఏకాకి ' గీతం గొర్రెల్లాంటి ఆడాళ్ళ పుణ్యమా అని యుగళ గీతంగా సాగుతోంది. అప్పుడు పరిచయం అయ్యింది టింకి . యెంత చక్కటి గొంతు, యెంత తియ్యటి కబుర్లు... అయినా, ఏం లాభం ? చాట్ లో ఎప్పుడూ ముసుగే తియ్యదు. అగర్వాల్ కదా, ఆ మాత్రం సిగ్గు ఉంటుందిలే! ఇవాళ తనని చూడబోతున్నాను... ఆ ఊహతోనే వెయ్యి కాండిల్ లైట్ లా వెలిగింది అతని మొహం. 



టింకి ఇంటి తలుపు తీసే ఉంది. తను లోపలకు వెళ్ళగానే తలుపు మూసుకుంది. కొంటె పిల్ల, యెంత గడుసో! ఇంతలో లోపలి నుంచి, మరో నాలుగైదు ముసుగులు వచ్చాయి. వీళ్ళలో టింకి ఎవరో, అనుకుంటూ ఉండగా, అందరూ ఊకుమ్మడిగా ముసుగు తీసారు.
అంతే !
చలిజ్వరం వచ్చిన వాడిలా గడగడా వణికిపోయాడు జోగినాధం.
తేడా మొహాలు ఉన్న మాడాలు ఐదుగురు ఉన్నారు. రౌడీల్లా ఉన్నారు. ఒక్కసారి అతని దగ్గరకు వచ్చి మీదపడి, రకరకాల భంగిమల్లో ఫోటోలు తీసేసారు. జోగినాధం యెంత గింజుకున్నా లాభం లేకపోయింది. అంతలో ఒకామె ముందుకొచ్చి...
'చూడొరే ! ఇన్నాళ్ళు టింకి పేరుతో మాట్లాడింది నేనే! నువ్వు 'ప్రేమ' పేరుతో నమ్మించి వంచించిన ఆడాళ్ళంతా ఒకటై మమ్మల్ని నియమించారు. నీ ఆట ఇక కొనసాగిస్తే, ఈ ఫోటోలు నీ సామాజిక నెట్వర్క్ లు అన్నిట్లోకి ఎక్కుతాయి.
 నీ మానసిక వికారాలకి  'ప్రేమ' అన్న పవిత్రమైన పేరు పెట్టి, ఆ పేరును, దానికున్న విలువను  అపవిత్రం చెయ్యకు. ప్రేమకు నోచుకోని మా వంటి వారికి తెలుస్తుంది, ప్రేమ విలువ ఏమిటో! అసహాయంగా ఉండే ఆడాళ్ళని వంచించడం గొప్పనుకోకు !చక్కగా పెళ్ళాం పిల్లల్ని తెచ్చుకుని, చేసుకో కాలక్షేపం ! వాళ్ళ మొహాలు చూసి, నిన్ను వదిలేస్తున్నాం, పో!' అంది.
జోగినాధానికి జ్ఞానోదయం అయ్యింది. మరి ఫేస్ బుక్ లో పెళ్ళికాలేదని, పెళ్ళైనా భార్య లేదని, రెండవ పెళ్ళికి సిద్ధమని, ఇటువంటి వేషాలు వేస్తున్న , కడుపునిండినా కాంక్ష నిండని జల్సా రాయళ్ళుమరెందరికో కూడా అర్ధమైతే, ఆ మహాజాలరుల కవితలకు ఉబ్బి తబ్బిబ్బై హద్దులు మరచిపోతున్న ఆడాళ్ళకు కూడా అర్ధమైతే ,అదే ఈ రచనకు సార్ధకత !
ఉండండి... అక్కడ ఎవరో చెయ్యెత్తారు. సందేహం అనుకుంటా !
'మరి పైన ఆడవాళ్ళకు మాత్రమే!' అని ఎందుకు పెట్టారు.
'అలా రాస్తే, అంతా తప్పక చదువుతారు కనుక! తెలిసిందామ్మా ! మరిక భద్రం అమ్మాయిలూ ! ఇటువంటి కవితలు చూసీ చూడనట్టు పోతారు కదూ !'

Friday, February 6, 2015

కష్టముల కేర్ (కస్టమర్ కేర్ )

కష్టముల కేర్ (కస్టమర్ కేర్ )
--------------------------------
భావరాజు పద్మిని - 6/2/15 

ప్రతి కంపెనీ కి ఒక కస్టమర్ కేర్ ఉంటుంది. మీ కష్టాల్లో ఫోన్ చేసి, 'కేర్' మని పసిపిల్లల్లా ఏడవడానికి ఇది బాగా పనికివస్తుంది. అయితే, ఏదో పాపం కష్టాల్లో ఉన్నారు కదా, అని మీరు ఫోన్ చేసి, ఎలాపడితే అలా ఏడిస్తే వీళ్ళు వినరండోయ్ ! మీ పేరు, పుట్టిన తేదీ, చిరునామా అన్నీ చెప్పి మరీ ఏడవాలి.

అనంతానికి అరడజను ATM కార్డులు లాఘవంగా అంట గట్టారు బ్యాంకు భామలు. అందులో 3 డెబిట్ కార్డులు, 3 క్రెడిట్ కార్డులు. పెద్దగా చదువుకోలేదు అతను, వ్యవసాయం చేస్తుంటాడు. అందుకే, గుర్తు ఉండదని, కార్డు పిన్ నెంబర్ లు కార్డు వెనుకే రాసి పెట్టుకుంటాడు. ఇది అతనికే కాదు, చాలా మందికి ఉన్న చెడ్డ అలవాటు.

అనంతం అరసవెల్లి సూర్యనారాయణ మూర్తిని చూసి వద్దామని, వెళ్ళాడు. అతను ఆర్చుకుంటూ, తీర్చుకుంటూ తిరుగుతూ ఉండగా, బాగా హస్త లాఘవం కల చోర శిఖామణి, అతని పర్స్ కొట్టేసాడు. ఇప్పుడు ఏం చెయ్యాలి ? హమ్మో, వెంటనే కార్డు బ్లాక్ చెయ్యాలి, అనుకున్నాడు. ఈ లోపలే , మొబైల్ బ్యాంకింగ్ ఉండడంతో, అతని ఎకౌంటు నుంచి 10,000 డ్రా  చేసినట్టు మెసేజ్ వచ్చింది. అతను కంగారుగా ఒక షాప్ కు వెళ్లి, 'కష్టముల కేర్ ' నెంబర్ కనుక్కుని, మొదటిసారి, ఫోన్ చేసాడు.

‘స్వాగతం ! మా ‘లేనా ‘ బ్యాంకు కష్టముల కేర్ కు స్వాగతం... తెలుగు కొరకు ఒకటి నొక్కండి, ఇంగ్లీష్ కొరకు 2, హిందీ లో సమాచారం కొరకు 3 నొక్కండి...’ అంది మిషనమ్మ. ఓపిగ్గా ఒకటి నొక్కాకా... మళ్ళి అంకెల ఆట మొదలు... బ్యాంకింగ్ సేవలకు ఒకటి నొక్కండి... మీ ఖాతా వివరాలకు రెండు నొక్కండి...’ ఇలా కాసేపు నొక్కుడు కార్యక్రమం ముగిసాకా... ‘మీ కాల్ మాకు చాలా విలువైనది, మా ప్రతినిధులు త్వరలోనే మీతో మాట్లాడతారు, దయచేసి, లైన్ లో వేచి ఉండండి...’ అంది మిషనమ్మ...

ఈ లోగా మరో కార్డు నుంచి, మరొక పదివేలు తీసినట్టు మెసేజ్ వచ్చింది. అనంతానికి బి.పి పెరిగిపోతోంది. లైన్ లో వేచి ఉంచి, అతనికి బ్యాంకు వాళ్ళు ఇచ్చే కొత్త ఆఫర్ ల జ్ఞానమంతా ప్రసాదిస్తున్నారు. ఇంతలో కాల్ కట్ అయింది. ‘ఛ ! ‘ అనుకుని, అలా 2,3 సార్లు అంకెలాట ఆడి, ఓ అరగంట లైన్ లో నిల్చున్నకా, ఫోన్లో తగిలింది ఒక భామ.

‘నమస్కారమండి, నా పేరు జూలీ, నేను మీకు ఏ విధంగా సహాయ పడగలను ? ‘ అనంతం మాట్లాడబోయే లోగానే, మళ్ళీ ఆమె -

‘మీకో, సూచన ఈ కాల్ ఇంటర్నల్ ట్రైనింగ్ కోసం రికార్డు చెయ్యబడుతోంది. మీ పేరు చెప్పండి,’ అంది.

‘చూడమ్మా, నా పేరు అనంతం, ఊరు అనకాపల్లి.’

‘ఓహ్, చాలా బాగుంది అనంతం గారు, మీ పూర్తి చిరునామా, పుట్టినతేదీ చెప్పండి...’

‘కుశల ప్రశ్నలు తర్వాత వేసుకుందాం కానీ, నా కార్డు పోయింది. వాడెవడో జలగలా నా డబ్బంతా పిండేస్తున్నాడు. ముందు అర్జెంటు గా బ్లాక్ చెయ్యండి...’

‘అలా కుదరదు అనంతం గారు, ముందుగా మీ వివరాలు చెప్పండి...’

‘నాకేం తెల్సు, ఆ అప్పలాచారి గాడు రాసి చచ్చాడు. ఏం రాసాడో... సరే నా చిరునామా ఇదీ, అంటూ చెప్పాడు...’

‘క్షమించండి, మీరిచ్చిన చిరునామాలో వీధి నెంబర్ తప్పు, నేను మీకు వేరే ఏ విధంగా సహాయ పడగలను ?’ , అంది.

‘పోనీ వీధి నెంబర్ 12 అని రాసాడా ఆ ఆచారి కుంక... ‘



‘వావ్, మీరు భలే కనిపెట్టేసారు, ఇంకా మీ పుట్టినతేదీ వివరాలు చెప్పండి...’

ఈ లోపల మరో పదివేలు స్వాహా అయినట్టు మెసేజ్. ‘ ఓరి వీడి అసాధ్యం కూలా !’ అనుకున్నాడు. అప్పలాచారికి సహనం చచ్చిపోతోంది.

‘అమ్మా, నువ్వు వెంటనే కార్డు బ్లాక్ చెయ్యకపోతే, నేను పుట్టిన తేదీ ఏమో కాని, చచ్చిన తేదీ త్వరలోనే వచ్చేలా ఉంది. 70 లో పుట్టాలే !’

‘అలాకాదు అనంతం గారు, మీ పుట్టినతేదీ సరిగ్గా చెప్పండి, అప్పుడే నేను మీకు సహాయ పడగలను...’

‘ఓసి నీ పిండం పిగ్గులకి బెట్ట ! అవతల పీకల మీదకు వస్తుంటే, నిమ్మకు నీరెత్తినట్టు ఉంటావా ?’
‘మీకు ముందే చెప్పాము, మీ కాల్ రికార్డు చెయ్యబడుతోంది... ‘

‘తల్లీ, నీకో దండం, కార్డు నెంబర్ చెబుతాను, బ్లాక్ చెయ్యవమ్మా !’

‘మా రూల్స్ అలా ఒప్పుకోవండి, వివరాలు టాలీ కాకుంటే మేము ఏమీ చెయ్యలేము..., అయినా ఎందుకు సర్ కంగారు పడతారు, ఎలాగూ 3 సార్లు 30,000 తీసేసాడు. మహా ఐతే, ఈ రోజుకి ఇంకో 10,000 తియ్యగలడు. రేపు మీరు దగ్గరలోని బ్యాంకు కు వెళ్లి, మీ కార్డు బ్లాక్ చేయించుకోండి...’

‘ఇంకా 5 కార్డులు ఉన్నాయమ్మో... ఒక్క కార్దుకే నాకు చుక్కలు చూపిస్తున్నారు. కష్టాల్లో బుర్ర లేని యంత్రాల్లా పనిచేసే కష్టముల కేర్ కు వెళ్ళే కంటే, అసలు కార్డులు తీసుకోకుండా ఉండడమే నయం తల్లో ! కొండనాలిక్కు మందేస్తే, ఉన్న నాలిక ఊడిందట ! అలా అయ్యింది నా పని. నీకు ఫోన్ చేసినందుకు నా చెప్పిచ్చుకుని, నేనే కొట్టుకోవాలి మాతో !’

‘అనంతం గారు, మరేమైనా సాయం కావాలా ? నాతో మాట్లాడడం గురించి మీకొక ఫీడ్ బ్యాక్ ఫారం వస్తుంది, పది లోపు మీకు నచ్చిన మార్కులు ఇవ్వండి...’ అంది, ఇంత వింటున్నా అభావంగా జూలీ.

‘ పది లోపు అంకెలు నొక్కడం కాదు, వీలుంటే, మీ పీక నొక్కాలని ఉంది, కాని అవకాశం లేదు కదా ! అలాగే పంపుతా తల్లీ, రోజుకు ఆరు కాల్స్, 12 తిట్లతో వర్దిల్లమ్మా...’

కాల్ కట్ అయిన వెంటనే ఫీడ్ బ్యాక్ ఫారం వచ్చింది... అందులో... గుడ్, బెటర్, బెస్ట్... తప్ప వరస్ట్ అనే ఆప్షన్ లేకపోవడంతో తల షాప్ వాడి బానపొట్ట కేసి, బాదుకున్నాడు అనంతం.