నాని ఎప్పుడూ ఇంతే, తవిక(కవిత)లో ఎంత క్లిష్టమైన పదాలు వాడితే అంత గొప్ప అనుకుంటాడు. మానవమాత్రులకు ఆ భాష అర్ధమవ్వాలంటే... క్లిష్టదుర్గమఅగమ్యగోచరం ! అతను రాసేవి సుమారుగా ఇలాగే ఉంటాయి, అర్ధాలు వెతికితే అనర్ధాలు జరగ్గలవ్, అలా చదివి నవ్వుకోండి అంతే !
నానీ, ఏమీ కహానీ ?
--------------------------
ప్రియా,
నిర్లక్ష్య కక్షలో నికృష్ట పక్షిలా నేను ప్రచరించుచూ ఉంటే,
రహదారి వైచెడి భ్రమణగోళ యంత్రము వలె నన్ను కుదిపావు.
నిశాంతతుషారతూణీర ప్రభంజన కంజనమేదో చెలరేగినది
అంచేత, అమందానందకందుడనై వేకువలో కుక్కుటంలా కూసితిని.
మలిజాము భ్రుంగారికా కల్లోలఘీర్ణవమేదో నా అంతరంగంలో
మరణ మృదంగం మ్రోగించి, నాపై ఊకుమ్మడి దండయాత్ర చేసినదే.
తుదకు, నడికవిత సముద్రంలో నన్నొంటరిని గావించి మళ్ళినావు
డెందారోదనల వేదనలతో ఆరోహణావరోహణ మాలిక పాడుతూ
అంతరింద్రియము దిక్కుతోచక దిక్కులుపిక్కటిల్లేలా రోదించుచున్నది.
ఏమి, వత్తువా, వచ్చి నీ స్వాంత్వనాశూన్యతరంగాలలో నన్ను తేలింతువా?
చెప్పుడీ... ప్రణయమోచని, లలితధ్వంసిని, మరాళతరళవిభేదిని, రమ్మిక.
******************************
