Saturday, October 15, 2016

రాగంతో రోగం


రాగంతో రోగం
--------------
భావరాజు పద్మిని - 15/10/16

ఎప్పటినుంచి నిన్ను తొలిసారిగా చూసానో,
అప్పటినుంచి నీ కంట్లో ఎలాగైనా పడాలని,
మూర్చరోగిలా ఎక్కడికక్కడ దభేలున పడుతూ లేస్తూ,
తాళాల గుత్తులు పుచ్చుకుంటూ ఉన్నాను.
రెండు కిలోలు అమ్మాను, కాని నువ్వు చూడలేదే !

ఎప్పటినుంచి కిచకిచలాడే నీ మాట విన్నానో,
అప్పటినుంచి విక్స్ బిళ్ళలు డజను పట్టుకుని,
'గొంతులో కిచ్ కిచా?' అంటూ కోరింతదగ్గు వచ్చినట్టు,
నీ ధ్యాస మళ్ళించడానికి దగ్గుతూనే ఉన్నాను.
కానీ, నువ్వు నన్నసలు పట్టించుకోలేదే !

నీ పెర్ఫ్యూమ్ పరిమళం ముక్కుపుటాలకు తాకగానే,
మరే వాసనా వద్దనుకుని, మగ గాంధారిలా
ముక్కుకు స్వైన్ ఫ్లూ మాస్క్ కట్టుకు తిరుగుతున్నాను.
కానీ ఆ పెర్ఫ్యూమ్ ఏ బ్రాండ్ దో తెలీలేదే !



నువ్వు నావంక చూస్తే చాలు అదేంటో గాని
రక్తపోటు పెరిగేసి, హృద్రోగం వచ్చినవాడిలా
నా గుండె లకలకలక గీతం పాడుతుంది.
కొంపతీసి ఏమైనా బ్లాక్స్ ఉన్నాయో ఏమో ?

ఆకలి నిద్రా ఇంటి అడ్రస్ వదిలి పారిపోయాయి,
ఆంక్సైటి అన్నారు, ఏవేవో మందులిచ్చారు.
కీళ్ళరిగేలా నీవెనుక పరుగులు తీశాను
ఒక్కో మోకాలి చిప్పా మూడు లక్షలుట !
నువ్వు తప్ప లోకంలో ఏమీ కనిపించట్లేదు
4 థ్ స్టేజి ఆఫ్ హాల్యూసినేషన్ అంటున్నారు.


అసలు ఇన్ని రోగాల ప్రేమరోగానికి,
ఏ మల్టిస్పెషాలిటీ ఆసుపత్రిలో అయినా
ఎంత ఖర్చైనా చికిత్స వీలుతుందా అంట?
అందుకే ప్రేమలో పడే ముందు జాగ్రత్త కోసం
ముందస్తుగా మెడికల్ ఇన్స్యురెన్స్ చేయించుకోండి.
వీలయితే లైఫ్ ఇన్స్యురెన్స్ కూడానూ, ఏమంటారు ?

(అలా చదివి నవ్వుకుని, ఊరుకోవక్కర్లేదు... మీరు కూడా సరదాగా రాగాన్ని, రోగాన్ని కలిపి ఓ నాలుగు లైన్స్ రాయండి చెప్తా .)




Wednesday, October 12, 2016

నానీ, ఏమీ కహానీ ?

నాని, ఏమీ కహానీ ?
-----------------------
భావరాజు పద్మిని - 12/10/16

నాని ఎప్పుడూ ఇంతే, తవిక(కవిత)లో ఎంత క్లిష్టమైన పదాలు వాడితే అంత గొప్ప అనుకుంటాడు. మానవమాత్రులకు ఆ భాష అర్ధమవ్వాలంటే... క్లిష్టదుర్గమఅగమ్యగోచరం ! అతను రాసేవి సుమారుగా ఇలాగే ఉంటాయి, అర్ధాలు వెతికితే అనర్ధాలు జరగ్గలవ్, అలా చదివి నవ్వుకోండి అంతే !


నానీ, ఏమీ కహానీ ?
--------------------------
భావరాజు పద్మిని
12/10/16

ప్రియా,

నిర్లక్ష్య కక్షలో నికృష్ట పక్షిలా నేను ప్రచరించుచూ ఉంటే,
రహదారి వైచెడి భ్రమణగోళ యంత్రము వలె నన్ను కుదిపావు.
నిశాంతతుషారతూణీర ప్రభంజన కంజనమేదో చెలరేగినది
అంచేత, అమందానందకందుడనై వేకువలో కుక్కుటంలా కూసితిని.
మలిజాము భ్రుంగారికా కల్లోలఘీర్ణవమేదో నా అంతరంగంలో
మరణ మృదంగం మ్రోగించి, నాపై ఊకుమ్మడి దండయాత్ర చేసినదే.
తుదకు, నడికవిత సముద్రంలో నన్నొంటరిని గావించి మళ్ళినావు
డెందారోదనల వేదనలతో ఆరోహణావరోహణ మాలిక పాడుతూ
అంతరింద్రియము దిక్కుతోచక దిక్కులుపిక్కటిల్లేలా రోదించుచున్నది.
ఏమి, వత్తువా, వచ్చి నీ స్వాంత్వనాశూన్యతరంగాలలో నన్ను తేలింతువా?
చెప్పుడీ... ప్రణయమోచని, లలితధ్వంసిని, మరాళతరళవిభేదిని, రమ్మిక.