నిద్దర్లో జ్ఞానోదయం
-----------------------
"అమ్మా ఊర్మిళా దేవి, నిద్ర లే !"
"ఎవరది, నా పేరు ఊర్మిళ కాదు, పద్మిని... అయినా నిద్ర పోతున్నవాళ్ళు దేవుడితో సమానం. నిద్ర లేపితే పాపం వస్తుంది..."
"అది మనుషులు లేపితే కదా ! ఇదిగో నేను నీ అంతరాత్మని వచ్చాను... లేచి చూడు..."
"వేళాపాళా లేకుండా ఇప్పుడు ఎందుకొచ్చావ్ ? అసలే నిన్న నాగులచవితి ఉపవాసం చేసి, నీరసంగా ఇప్పుడే పడుకున్నా..."
"నిన్న ఉదయం నుంచి నీ కాకిగోల అంతా చూస్తున్నా... నీకు కాస్త జ్ఞానం ప్రసాదించడం తప్పనిసరి అనిపించింది... లే చెప్తా..."
"మొదలెట్టు..."
________________________________
1 )
"చిన్నప్పుడు జనరంజని కార్యక్రమం విన్నావా ?"
"ఓ, మధుర గీతలు తక్కువ ... విషాద గీతాలు ఎక్కువ. జీవితంలో దెబ్బతిన్న వాళ్ళు... పాడు జీవితమోయి... కనుపాప కరువైన... లాంటి పాటలు అడిగేవారు."
"అందులో చదివే పేర్లు ఎలా ఉంటాయి ?"
"శ్రీకాకుళం జిల్లా కొత్తపెంట గ్రామం నుంచి ... అప్పలమ్మ, సుబ్బాయమ్మ, వెంకమ్మ, నరసమ్మ, సీత, గీత, రాత, పీత... మరియు విస్సన్నపేట నుంచి రాముడు, భీముడు, కాముడు, సోముడు, అప్పడు... ఇంకా ఇతర మిత్రులు కోరుతున్నారు... " అని చదివేవారు."
"అంటే... పీత కూడా నిజంగా ఉంటుందంటావా ? లేక ద్విత్వాక్షరాల్లా వీళ్ళంతా ఒక్క చోట చేరి, ఉత్తరాలు రాస్తారంటావా ?"
"లేదు, పీత ఉండదు. నాకు ఇదంతా ఉత్తరాలు రాసేవాళ్ళ 'ప్రాస కోసం ప్రయాస', అనిపిస్తుంది "
"కదా ! అలాగే ఉండు. ఇప్పుడు మరో ప్రశ్న..."
_______________________________________________________
2)
"నీకు ఆకాశరామన్న తెలుసా ?"
"ఓ, తెలియకేం... ఇదివరకు మారుపేరుతో ఆకాశరామన్న, పాతాళ సీతమ్మ, శ్రేయోభిలాషి అని ఉత్తరాలు వచ్చేవి. ఏవైనా వ్యవహారాలు చెడగోట్టాలంటే, తడికె చాటున నక్కి, ఉచిత సలహాలు ఇవ్వాలంటే, ధైర్యం లేని వాళ్ళు ఇలా చేసేవారు. అంతే కాదు, మరి కొన్నాళ్ళకి బ్లాంక్ కాల్స్, రాంగ్ కాల్స్ కూడా వచ్చేవి. నోట్లో కిళ్ళీ వేసుకుని, తమ గొంతు ఇతరులు గుర్తు పట్టకుండా మాట్లాడేవాళ్ళు ! తర్వాత సెల్ ఫోన్లు వచ్చాకా ఆ పప్పులు ఉడకలేదనుకో!"
"భేష్, నీకు చాలా విజ్ఞానం ఉంది. అంటే... ఏ చింతా లేకుండా పని జరిపించుకోడానికి ఇదొక పధ్ధతి అన్నమాట ! ఇప్పుడు మూడో ప్రశ్న !"
_______________________________________________________
3)
"ఘోస్ట్ రైటర్ " అన్న పేరు విన్నావా ?
"వినకేం, చేతులు కళ్ళు తిరిగిపోయిన రచయతలు, రాసి, రాసి, చచ్చాకా కూడా అలవాటు కొద్దీ పుస్తకాలు రాసేస్తారేమో అనుకుని భయపడేదాన్ని. తర్వాతే తెలిసింది... పాపం డబ్బు లేని గొప్ప రచయతల్ని, డబ్బిచ్చుకు కొట్టి, రాయించుకునే రచనల్ని అలా అంటారని. ఇదంతా సోమ్మొకడిదీ... దానితో కొనుక్కునే సోకు కూడా అతడిదే..." అన్నట్లు ఉంటుంది.
"ఇక చివరాఖరి ప్రశ్న ! ఫేస్ బుక్ లో ఫేక్ ఐడి సృష్టించుకోవడం కష్టమా ?"
"అబ్బే,బండర్లడ్డు తిన్నంత సులువు. కాసిన్ని ఈమెయిలు లు సృష్టించి, కాసిన్ని ఫేక్ ప్రొఫైల్స్ సృష్టించడమే ! "
"అగ్గదీ సంగతి ! తెలుసు కదా ! మరెందుకు లైక్ లకు, కామెంట్ లకు ఏడుస్తావ్. పత్రిక కంటెంట్, బొమ్మలు, ఆడ్స్ సంపాదించడం కష్టం. ఈ పని చాలా వీజీ ! ఎవరో వస్తారని, కామెంట్స్ పెడతారని ఎదురుచూసే బదులు... ఇంత కష్టపడ్డాకా, ఆ కాస్త కూడా నువ్వే కానివచ్చుగా ! "
"నేను ఇలా ఎప్పుడూ చెయ్యలేదు."
"ఓసి ఆండాళ్ళు ! ఇది అన్ని పత్రికలూ చేసేదే ! ఇంటరాక్టివ్ గా ఉండాలని పజిల్స్, సింగల్ పేజీ కధలు, అభిప్రాయాలు, లేఖలు, బొమ్మకు కధలు...అలాంటివి పెట్టి అంతా బొప్పి కట్టించుకుని, చివరికి వాళ్ళకి వాళ్ళే వనజ, జలజ, శైలజ పేర్లతో రాసేసుకుని, అచ్చేసుకు వదిలేసారు.... వదిలేస్తున్నారు. ఇది కూడా తప్పదోయ్..."
"అలాగా... నాకు బాగా అర్ధమైంది . నాకే కాదు, ఈ పోస్ట్ చదువుతున్న ఇతర పత్రికల వాళ్లకి కూడా అర్ధమయ్యింది. థాంక్స్ అంతరాత్మ కృష్ణ పరమాత్మ ! నీకోసం ఒక పద్యం చెబుతా !
అడిగిన కామెంటియ్యని పదుగురు
మనుజులను వేడి వగచుట కంటెన్
సడి సేయక పది ఫేక్ బుక్కుల
సృష్టించి కొనసాగించగ పాడియె సుమతీ !
(ఈ పోస్ట్ సరదాగా నవ్వుకోవడానికే. నిన్నటి నుంచి నిరవధికంగా పత్రికకు ప్రోత్సాహం అందిస్తున్న మిత్రులకు కృతజ్ఞతాభివందనాలు )
